چيـزي نگفتــم تـا بـري ، پـيِ دليـلشـم نـگـرد
گاهي نميشه حـرف زد، بايد فقط سکوت کرد
چيـزي نگفتـم تا بري، حس ميکنم لازم نبود
حتـي قضـاوت کسـي، اصلاً بـرام مـهـم نبـود
هـر ثانيـه که ميـگذره ، هرقـدر کـه عـادت ميکنـي
خوب فکر کن من يا خودت، به کي خيانت ميکني
هرجـاي اين شهـر با تـوام، هر لحظـه روبروتمـو
به زودي ميفهمـي تـوام، معنــي ايـن سکوتمـو
ميفهمـم ايـن تنهاييو ، ميترسم از اين بي کسي
من شک ندارم که يه روز، به امشب من ميرسي
گريـه نميکنـم ولـي ، بغـض يـه دنيـا بـا منـه
بــراي برگشتــن تــو، دلـم هميشـه روشنـه...